Battambang en terug naar Thailand

We kwamen netjes op tijd, rond twaalf uur aan in Battambang. Het is de derde stad van Cambodja en daar verwacht je wat van. Na inchecken hadden we trek en gingen op zoek naar een restaurantje, straatje in straatje uit geen restaurant te vinden, gek toch! Uiteindelijk hebben we wat gevonden, maar wat later bleek, we zochten in een totaal verkeerde wijk, er zijn er namelijk genoeg, als je het weet 😊.
Uiteindelijk is het geen bijzondere stad, er zijn een paar mooie gebouwen uit de Franse Koloniale tijd en verder moet je de bezienswaardigheden buiten de stad zoeken.
De volgende dag een fiets gehuurd, iets wat hier niet normaal is. De meeste mensen rijden hier op een scooter. Je ziet zelfs twaalfjarige basisschoolscholieren rijden met een klein broertje of zusje achterop. Maar we vonden de fiets een beter idee en zijn naar de Bamboo train (of nori) gereden. In wezen is het een bamboe-flatbed op wielen, die wordt aangedreven door een kleine motorfiets of tractormotor. Zittend op een stromat, die op een bamboeplatform is gelegd, begon de trein een snelheid te nemen van zo’n 40 km per uur met een aardig lawaai van de motor. We reden door een prachtig landschap met vele rijstvelden, bananenplantages en palmbomen. Het mooiste van de bamboo train is dat ze makkelijk in- en uit elkaar te zetten zijn. En dat is ook wel nodig, want er ligt maar één enkel spoor en de treintjes rijden in beide richtingen Tegenliggers zijn er dus regelmatig. Als er twee treintjes tegenover elkaar komen te staan, wordt één treintje uit elkaar gehaald, naast het spoor gelegd en kan de tegenligger passeren. Daarna wordt het treintje net zo makkelijk weer in elkaar gezet en kan de reis verder gaan. Een schitterende ervaring die we niet hadden willen missen.
Daarna weer op de fiets verder, over kleine binnen wegen en door kleine dorpjes en dan ervaar je weer hoe de lokale bevolking hier leeft zonder stroom of water en met een hoop afval om hun heen, bizar.

Een andere trekpleister buiten de stad zijn de Killing Caves en de Bat Caves. De killing Caves hadden tijdens de tijd van het Khmer-regime een gruwelijke functie, slachtoffers werden hier, nadat hen de hersenen werd ingeslagen, in een diepe grot gegooid. Het was een bezoek met gemengde gevoelens, aan de ene kant luguber maar eigenlijk was er weinig te zien!
Wel heel indrukwekkend was de Bats & Sunset plek waar wij door de tuk tuk driver gedropt werden halverwege de heuvel. Na een flinke klim over de rotsen konden we halverwege een plekje zoeken en wachten op het spektakel. Het uitzicht was prachtig en het wachten was op zonsondergang. Rond half zes begon het feest, werkelijk miljoenen vleermuizen vlogen de grot uit voor hun avondeten. Het was een fantastisch fenomeen met een ondergaande zon als decor.

Vanuit Battambang zijn we door gereisd naar Thailand, na 11 uur onderweg te zijn geweest (bus had nog panne ook onderweg ☹) kwamen we aan in Bangkok. Hier zijn we 1 nacht gebleven om de volgende dag weer door te reizen met de trein naar Kanchanaburi.

Kanchanaburi, hier waren we al eerder geweest Niet alleen de brug, maar zeker ook de natuur was de reden om hier terug te komen, want nét buiten Kanchanaburi is het schitterend mooi. Natuurlijk hebben we weer over The River Kwai Bridge gelopen. Het blijft indrukwekkend. Om hier buiten Kanchanaburi te komen hebben we weer een fiets gehuurd en zijn twee dagen op pad geweest. Met maps.me op de telefoon kom je een heel eind. Met een temperatuur van 37 graden fietsen we over kleine weggetjes, met prachtige vergezichten. We hebben een tocht gemaakt langs het Birmaspoor (Death Railway-line) dwars door de rijstvelden met op de achtergrond de bergen. Het laatste stuk was vrij stijl en hebben we moeten lopen naar de Khao Pun Cave en de River en mountain view punt. Prachtig uitzicht over de Kwae Noi River met de Birma spoorlijn en mét de trein 😊. Daarna de Cave in. Deze was erg mooi. Vele smalle gangen in de grot, waar de vleermuizen af en toe voorbij vlogen moesten we regelmatig kruipend door de smalle openingen naar de andere kant van de grot toe, zo gaaf. Het leuke van een fiets huren vinden we dat je op plaatsen komt waar je anders niet zomaar komt en overal even kan stoppen als je iets moois ziet. Zo kwamen we bij een WAT waar nét een ceremonie bezig was, helaas weet je niet precies wat er gevierd wordt, maar het is wel bijzonder om naar te kijken.
Het boeddhisme is fascinerend en mooi. Morgen reizen we door via de dead railway-line met de trein naar Ban Nam Tok.